กรณีศึกษา คุณโมนิค มูนอฟ ตอนที่ 7
คุณไอวี่รู้สึกดีใจมาก ที่เธอเดินทางกลับมาหาคุณไอวี่ ตามที่สัญญาเอาไว้ ในที่สุดทั้งสองก็ได้แต่งงานแล้วก็ครองรักกัน สมดังความปรารถนาที่ทั้งคู่ได้ตั้งใจกันเอาไว้ตั้งแต่ต้น
กรณีศึกษา คุณโมนิค มูนอฟ ตอนที่ 5
เมื่อวันเวลาผ่านไป ตัวเธอได้ยินข่าวประชาสัมพันธ์ว่า จะมีศิลปินหนุ่มผู้มีจิตใจงดงาม เดินทางมาเปิดการแสดงดนตรีแนวให้กำลังใจภายในหัวเมืองที่ตัวเธออาศัยอยู่
คิดผิดคิดใหม่ได้ (๑)
ดูก่อนเธอผู้เห็นภัยในวัฏสงสารทั้งหลาย สัตว์ที่กลับมาเกิดในหมู่มนุษย์มีน้อย เหมือนฝุ่นในเล็บมือของเรา โดยที่แท้สัตว์ที่พากันไปเกิดเป็นอย่างอื่นนอกจากมนุษย์มีมาก เหมือนฝุ่นในพื้นปฐพีใหญ่
กรณีศึกษาโรงเรียนอนุบาลสุธีธร ตอนที่ 12
น้องสาวของลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา ได้มาเกิดเป็นกุลธิดาสุดสวยเนี้ยบเฉียบนิ้ง อยู่ในครอบครัวเดียวกับตัวลูก โดยตัวเธอในภพชาตินั้น เป็นน้องสาวของลูกเหมือนในภพชาติปัจจุบันนี้
กรณีศึกษาโรงเรียนอนุบาลสุธีธร ตอนที่ 9
ตัวลูกจึงเดินทางไปเมืองหลวง นำเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับลูกชายของลูกและกลุ่มเพื่อนๆ ของเขา ไปรายงานและขอเข้าพบกับข้าราชการทหารชั้นผู้ใหญ่ เพื่อเรียกร้องขอความเป็นธรรม
กรณีศึกษาคุณหมอปุ้ยตายแล้วไปไหน ตอนที่ 7
ภายหลังจากที่พระภิกษุหนุ่มรูปนี้ ตัดสินใจสึกออกมาแต่งงานกับเธอแล้ว ข่าวการสึกออกมาแต่งงานของพระภิกษุหนุ่มรูปนี้ ก็ได้เซ็งแซ่แพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว
กรณีศึกษาคุณหมอปุ้ยตายแล้วไปไหน ตอนที่ 6
ฝ่ายพระภิกษุหนุ่มรูปนั้นในพุทธันดรที่ผ่านมา ที่สึกออกมานั้นก็คือ ตัวลูกในภพชาติปัจจุบันนี้ หรือพระพ่อของลูกชายทั้ง 2 คนในภพชาติปัจจุบันนั่นเอง
มหาเสนาบดี ผู้ยิ่งใหญ่ ตอนที่ 36
สาธุชนชุดเตรียมบวชที่ผ่านการคัดเลือกแล้ว ต่างรู้สึกปลื้มปีติใจ,ภาคภูมิใจ และก็รู้สึกเป็นเกียรติแก่วงศ์ตระกูลอย่างที่สุด ที่ตนเองจะได้ออกบวชสร้างบารมีอยู่ในเพศสมณะกับพระเถระ
มหาเสนาบดี ผู้ยิ่งใหญ่ ตอนที่ 30
เมื่อพระราชาเสด็จออกผนวชเป็นพระเถระแล้ว ท่านมหาเสนาบดีก็รู้สึกดีใจและปลื้มปีติใจเป็นอย่างมาก และท่านก็มักที่จะหาโอกาสไปสั่งสมบุญและปฏิบัติธรรมกับพระมหาเถระอยู่เสมอ
เส้นทางจอมปราชญ์ (๕)
บุคคลเชื่อธรรมของพระอรหันต์ทั้งหลาย เพื่อบรรลุนิพพาน เป็นผู้ไม่ประมาท มีปัญญาเป็นเครื่องสอดส่อง ฟังอยู่ด้วยดี ย่อมได้ปัญญา บุคคลผู้มีธุระ กระทำสมควร มีความหมั่นย่อมหาทรัพย์ได้ บุคคลย่อมได้ชื่อเสียงด้วยสัจจะ ผู้ให้ย่อมผูกมิตรไว้ได้ ผู้ใดมีศรัทธาอยู่ครองเรือน มีธรรม ๔ ประการนี้ คือ สัจจะ ธรรมะ ธิติ จาคะ ผู้นั้นแล ละจากโลกนี้ไปแล้วย่อมไม่เศร้าโศก